Buhay ng estudyante

tatayo nanaman ang mga tamad para magbanat ng buto,pilit gigising sa liwanag na hiwatig ng panibagong yugto. bago ang lapis at papel ngunit pagkatao'y naiwang himbing sa pagtulog. hindi parin dilat sa katotohanan ng umagang walang kasiguruhan. ayaw paring tanggapin ang nakaraa'y limot na. mga pangyayari ay tapos na at wala ng babalikan pa. babangon sa umaga na balot ng problema at sitwasyon, mga sitwasyong kelangan ng madaliang solusyon at mabibigat na desisyon na siyang huhulma o sisira sa mga pangarap. ano nga ba ang pangarap mo? yan ang tanong mo sa sarili mo.. meron nga ba? o sumusunod ka lang sa mga idinidikta ng mga puno at ng hangin sa paligid mo? saan ka pupulutin? alam nila kung saan sila patutungo, ikaw alam mo ba? mahirap maging matanda, ngunit mas mahirap tumanda ng walang direksyon. tama na ang pangongopya, pati pangalan ng katabi mo naisulat mo na. ikaw ba siya? yan ang isipin mo, kaibigan mo man siya, hindi ikaw siya. mag desisyon ka. saan mo ba talaga gustong pulutin? sa isang karerang masaya ka o sa karerang tinahak mo dahil sa dikta ng mga puno at hangin sa paligid mo?

hindi pa huli ang lahat.tara, mag kape muna tayo

Commitment Phobe

two opposite poles meet. will they attract? Science and experience tells us they definitely will but i dare say there are always exemptions to the rule including this one. Same is true for people who are afraid of commitment. Never daring to move out from their comfort zones in spite of meeting interesting people who live outside their box. they are afraid of taking risks lest they be ridiculed for what they had done. yet, no wrong was committed. it was just the natural stride of things. the natural tendency of human beings to interact. but still, the best that the commitment phobies had done was to reach out their hands from their zones. never daring to get out of it nor show their faces... how ironic!